WYZNANIE

Nie sadziłem w lesie drzewa

Nie zbudowałem też domu

Ale także przenigdy

Nie zaszkodziłem nikomu

Lecz chciałbym by moje wiersze

Wśród szarości życia mroku

Wywołały jako pierwsze

Słoną łezkę w Twoim oku

Żeby drgnęło Twoje serce

I o innych pomyślało

Pośpieszyło jak najprędzej

Do tych, którym dało mało

Podzieliło się radością

Ukoiło w smutku inne

Swoim ciepłem i szczodrością

Ucieszyło te niewinne

Pośpieszyło jak najprędzej

Do drugiego, które czeka

Które myśli, które tęskni

Wypatruje Cię z daleka

Chciałbym żeby te marzenie

Chociaż w części się spełniło

Takie skromne mam pragnienie

Bardzo by mi było miło.